De Zwarte polder is in 1802 ontstaan als gevolg van een dijkdoorbraak. In de afgelopen twee eeuwen heeft het gebied zich kunnen ontwikkelen tot een bijzonder gebied. Het in- en uitstromende zeewater vormde geulen in de voormalige akkers en zette klei en slib af. De wind zorgde ervoor dat de stukken dijk die over waren overstoven door zand. Zo ontwikkelden zich duinen, die het gebied aan de zeezijde begrenzen. De Verdronken Zwarte Polder heeft een gevarieerde plantengroei. Van ongeveer 228 plantensoorten. In de zomer sieren de duizenden paarse sterretjes de kort gegraasde stukken. Vaak komt de soort voor met een andere dwerg: het sierlijk vetmuur.